chethana’s dairy

Feb1

ಇಲ್ಲ. ಇಲ್ಲವನ್ನೂ ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ಅನುಸರಿಸಿ ನೋಡಿಯಾಗಿದೆ. ಯಾವ್ದೂ ಸಮಾಧಾನ ಕೊಡ್ತಾ ಇಲ್ಲ. ವಿಪಸ್ಸನ ಕ್ಲಾಸು, ವೀಕೆಂಡ್ ಮೆಡಿಟೇಶನ್ನು, ಸಂಕೀರ್ತನ ಪಾರ್ಟಿ… ಉಹು… ಯಾವ್ದಕ್ಕೂ ಅರ್ಥವೇ ಇಲ್ಲ. ಏನು ಮಾಡೋದು?
ಎಡವೋದು ಇಲ್ಲೇನೆ. ಏನಾದರೂ ಯಾಕೆ ಮಾಡಬೇಕು? ಸುಮ್ಮನೆ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು. ಅನ್ನುತ್ತೆ ತಾವೋ.
ದಿನವೆಲ್ಲ ದಾಪುಗಾಲು ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ನಡೀತಾ ಇದ್ದರೆ ಬೇಗ ರಾತ್ರಿಯಾಗಿಬಿಡ್ತದೇನು? ಅನ್ನುತ್ತಾನೆ ಗೆಳೆಯ.
ಹಾಗಂತ ಸಾಪೇಕ್ಷ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮರೆಯುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ನಡಿಗಯಲ್ಲಿ ಸವೆದ ಹೊತ್ತೆಲ್ಲ ರಾತ್ರಿಯನ್ನ ಬೇಗ ಹತ್ತಿರ ತಂದಂಥ ಅನ್ನಿಸಿಕೆ ಬಿತ್ತಬಹುದು. `ಸಮಯವನ್ನಎಷ್ಟು ಬೇಗ ಕಳೆದೆವು’ ಅನ್ನುವ ಹೆಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಯಾಕೆ? ಧಾವಂತದಿಂದ ಕೊನೆಗೆ ಉಳಿಯೋದು ಎಷ್ಟು ಬೇಗ ಸವೆಸಿದ್ದರೂ ಸರಿದಿದ್ದು ಅಷ್ಟೇ ಹೊತ್ತು ಅನ್ನೋ ವಾಸ್ತವ ಮತ್ತು ಓಟದ ಭರದಲ್ಲಿ ಕಳಕೊಂಡ ಅನುಭವಸೌಂದರ್ಯ.
ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಾಗ, ಮಾಡ್ತಿರೋದರ ಬಗ್ಗೆ ಖುಷಿ ಇಟ್ಟುಕೋ, ಸಂಸಾರ ನಡೆಸುವಾಗ ಅದರಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ತೊಡಗು- ಅನ್ನುತ್ತೆ ತಾವೋ.
ನೀನು ಇರೋ ಕಡೇನೇ ನಿನಗೆ ಆನಂದ ಸಿಗ್ತಾ ಇಲ್ಲ ಅಂತಾದರೆ ನೀನು ಬೇರೆ ಕಡೆ ಅದನ್ನ ಹುಡುಕೋದು ವ್ಯರ್ಥ ಅಂತಾನೆ ಡೋಜೆನ್.
‘ನಿಂಗೆ ಇಲ್ಲೇ ಇರೋಕಾಗಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಮತ್ತೆಲ್ಲಿ ಇರಲಾಗ್ತದೆ ಹೇಳು?’ ಅನ್ನುವ ಗೆಳೆಯನ ಪ್ರಶ್ನೆ ಸರಿ ಅನಿಸ್ತದೆ. ದೂರದ ಬೆಟ್ಟ ನುಣ್ಣಗೆ ಅನ್ನುವ ಅಜ್ಜಿಯರ ಮಾತಿಗೆ ನಾವೆಷ್ಟು ಬೆಲೆ ಕೊಟ್ಟಿದೇವೆ?
ಚಡಪಡಿಕೆ ಮಿತಿ ಮೀರ್ತಾ ಇದೆ. ಏನು ಮಾಡೋದು? ‘ಸುಮ್ಮನೆ ಇದ್ದುಬಿಡು. ತಾಳ್ಮೆ ಇದೆಯಾದರೆ ಏನಾದರೂ ನಡೆ ಸಂಭವಿಸುವ ತನಕ ಚಲನೆ ನಿಲ್ಲಿಸು’ ಅನ್ನುತ್ತೆ ತಾವೋ.
ಬಗ್ಗಡದ ನೀರನ್ನ ತಿಳಿಯಾಗಿಸೋ ಸುಲಭ ಉಪಾಯ ಏನು? ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಅದನ್ನ ಅಲ್ಲಾಡಿಸದೆ ಇಟ್ಟುಬಿಡೋದು. ಆಮೇಲೆ ತಿಳಿಯನ್ನ ಬಗ್ಗಿಸ್ಕೋಬಹುದು.
ಚಡಪಡಿಕೆಯ ತಲೆ ಕೂಡ ಹೀಗೇನೇ. ಯೋಚನೆಗಳ ಚರಟ ಎಲ್ಲ ಒಂದು ಕಡೆ ಕೂರೋತನಕ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದುಬಿಟ್ಟರೆ ಆಯ್ತು. ಎಷ್ಟು ಸುಮ್ಮನೆ ಅಂದ್ರೆ, ಏನು ಮಾಡಬೇಕಂತ ಯೋಚನೆಯನ್ನೂ ಮಾಡದಷ್ಟು ಸುಮ್ಮನೆ….
ಒಬ್ಬ ಪುಟ್ಟ ಇರ್ತಾನೆ. ಅವನು ಎಕ್ಸೂರಿಂದ ವೈಯೂರಿಗೆ ಪ್ರವಾಸ ಹೋಗಬೇಕಿರುತ್ತೆ. ಗೆಳೆಯರು ಸಲಹೆ ಕೊಡ್ತಾರೆ, ‘ಕಡಲ ತೀರದಗುಂಟ ಚೆಂದನೆ ರಸ್ತೆ ಮಾಡಿದಾರೆ. ಅದರ ಮೂಲಕವೇ ಹೋಗಿಬಾ. ನಿನ್ನ ಪ್ರವಾಸದಿಂದ ಎರಡು ಥರ ಲಾಭವಾಗುತ್ತೆ’.
ಪುಟ್ಟ ಕಾರ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕಡಲಗುಂಟ ಹೋಗಿ ತಲುಪ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಸುತ್ತಾಡಿ ವಾಪಸು ಬರ್ತಾನೆ.
ಗೆಳೆಯರು ಕೇಳ್ತಾರೆ, ಪ್ರಯಾಣ ಹೇಗಿತ್ತು? ಪುಟ್ಟ ಹೇಳ್ತಾನೆ, ರಸ್ತೆ ಹೊಸತು ಅಂತ ಕಾಣ್ತದೆ, ಕಾರ್ ನೀಟಾಗಿ ಹೋಗಿಬಂತು. ವೈಯೂರು ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು.
ಅದಿರಲಿ, ದಾರೀಲಿ ಕಡಲ ಕಿನಾರೆ, ಅದರ ವೈಭವ, ಶಾಂತತೆ ಎಲ್ಲ ನೋಡಿದ್ಯಲ್ಲ, ಹೇಗನಿಸ್ತು?
ಪುಟ್ಟಂಗೆ ಗಲಿಬಿಲಿಯಾಗುತ್ತೆ. `ಅಯ್ಯೋ! ನಾನು ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಊರು ತಲುಪುವ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಗಮನಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ!!’
- ಗೆಳೆಯ ಹೇಳುವ ಕಥೆಗೆ ಅರ್ಥ ಕಟ್ಟೋದಿಲ್ಲ. ಅದು ಕಿವಿಯಿಂದ ಹೊಳ ಹೊಕ್ಕುವ ಹೊತ್ತುಹೊತ್ತಲ್ಲೆ ಅರ್ಥ ಸಂಭವಿಸಿದೆ.
ನನ್ನ ಪಾತ್ರೆಗೆ ತಕ್ಕ ಹಾಗೆ, ನನ್ನ ನೀರಿನ ಆಕಾರ.
ತಾವೋ, ಕತ್ತಲಿನಷ್ಟೇ ಅದ್ಭುತ.

ನಮಗಿದೆಲ್ಲ ಮೊದಲೇ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಅವೆಲ್ಲ ಆಕ್ಷೇಪಾರ್ಹಅಂತೇನೂ ಅನ್ನಿಸದೆ ಸಾಧಕನಾಗಿ ನಾವು ಅವರನ್ನ ನೋಡಿದ್ದೆವು. ಈಗೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯರು ಹೊಸತಾಗಿ ಓದಿಕೊಂಡು ಗಾಬರಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ಇಂಥಾ ವಿವೇಕಾನಂದ ಐಕಾನ್ ಹೇಗಾದನಪ್ಪಾ ಅಂತ ನಿದ್ದೆಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ದಡ್ಡ, ಕಾಯಿಲೆಯ, ಬಡವ, ಅಬ್ರಾಹ್ಮಣ ನರೇಂದ್ರ ನಮ್ಮ ಐಕಾನ್ ‘ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ’ ಆಗಿರೋದು ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ?

ಅವರು…..
ಶ್ರೀಮಂತ ಮನೆತನದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಯೂ ಬಡತನದ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಎದುರಿಸಿದ್ದರು.
ತಮ್ಮೆಲ್ಲ ಅನಾರೋಗ್ಯಗಳ ನಡುವೆಯೂ ನಿರಂತರ ಓಡಾಟದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡು ಸೇವೆಗೆ, ಅಧ್ಯಾತ್ಮಕ್ಕೆ ತಮ್ಮನ್ನು ಕೊಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಸ್ಟೀಫನ್ ಹಾಕಿಂಗ್ ನಂತೆ ಆನಾರೋಗ್ಯದಿಂದ ಇದ್ದೂ….
ಮಾಂಸಾಹಾರಿಯಾಗಿ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇತರನಾಗಿದ್ದು ಗುರುವಿನ ಮನ್ನಣೆ ಪಡೆದಿದ್ದ ಭಾರತದ ಪರಂಪರೆಯ ನೂರಾರು ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸಾಧಕರಲ್ಲಿ ವಿವೇಕಾನಂದರೂ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು.
ಸಾಂಪ್ರಾದಯಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯದೆ ಜಾಗತಿಕ ಮನ್ನಣೆ ಪಡೆದ ಐನ್ ಸ್ಟೀನನಂತೆ, ವಿವೇಕಾನಂದ ಕಡಿಮೆ ಅಂಕಗಳ ಅಸಾಧಾರಣ ಬುದ್ಧಿವಂತನಾಗಿದ್ದರು.
ವಾಯ್ಸ್ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ ಅಂತ ತಿರಸ್ಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದ ಅಮಿತಾಭನಂತೆ(ಈಗಿನ ನಮ್ಮ ಬಾಲಿವುಡ್ ಬಾದ್ ಷಾಹ್) ಅವರೂ ‘ಪಾಠ ಕಲಿಸೋಕೆ ಬರೋದಿಲ್ಲ’ ಅಂತ ಅವಕಾಶ ನಿರಾಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರು.
ವಿವೇಕಾನಂದರು ತಮ್ಮ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ತಡೆಯಾಗಿದೆ ಅಂತಲೇ ಮಿಕ್ಕವರಿಗೆ ದೇಹವನ್ನ ಹುರಿಗಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಿದ್ದದ್ದು. ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು, ದೇಹ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಕೆಲಸ ಸುಸೂತ್ರ ನಡೆಯುವುದು ಅಂತ. ವಿವೇಕಾನಂದ ಹೇಳಿದ್ದರು, ‘ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು ಫುಟ್ ಬಾಲ್ ಆಡಿ ಹೋಗಿ, ಬದುಕು ಏನೂಂತ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ’ ಅಂತ.
ಅದಕ್ಕಾಗೇ ಅವರು ನಮ್ಮ ಐಕಾನ್.
ವಿವೇಕಾನಂದರು ಕ್ಷತ್ರಿಯ ಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದರು. ನಾಲ್ಕೂ ವರ್ಣಗಳ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಜೀವಿಗಳನ್ನು ಮೆರೆದಾಡಿಸಿದ ಭಾರತಕ್ಕೆ ನರೇಂದ್ರನೊಬ್ಬ ಹೆಚ್ಚೆ? ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಜೀವಿಗಳು ಪರಸ್ಪರ ‘ಸೋದರ’ ಅಂತ ಕರೆದುಕೊಳ್ಳೋದು ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರೋದಿಲ್ಲ. ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಕೂಡ ಬೇರೆಯವರನ್ನ ಸೋದರ, ಸೋದರಿ ಅಂತಲೇ ಕರೀತಿದ್ದಿದ್ದು, ನಡೆದುಕೊಳ್ತಿದ್ದಿದ್ದು.
ಇಂಥ ಜಾಗತಿಕ ಸೋದರತ್ವ ಕಟ್ಟಿಕಟ್ಟರಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗೇ ಅವರು ನಮ್ಮ ಐಕಾನ್.
ವಿವೇಕಾನಂದರಿಗೆ ಚಿಕನ್ ಕಬಾಬ್ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಹಾಗಂತ ಈ ತಿಂಡಿಪೋತ ವಾರಗಟ್ಟಲೆ ಖಾಲಿ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಇರಬಲ್ಲವರಾಗಿದ್ದರು. ಬಾರಾನಾಗೊರ್ ಮಠದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಬೇವಿನ ಸಾರು, ಮಂಡಕ್ಕಿ ತಿಂದು ಬದುಕಿದ್ದರು. ಬಹುತೇಕ ಬಂಗಾಳಿಗಳ ಹಾಗೆ ಅವರೂ ಹುಕ್ಕಾ ಗುಡುಗುಡಿ ಸೇದ್ತಾ ಇದ್ದರು. ಆದರೆ ಆ ಯಾವ ಸಂಪ್ರದಾಯವೂ ಅವರಿಗೆ ಚಟವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬದುಕಿನ ವೈಭವದ ಎಲ್ಲ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳದ ವಿರಾಗಿಯಾಗಿದ್ದರು ವಿವೇಕಾನಂದ.
ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೂ ಅವರು ನಮ್ಮಐಕಾನ್.
ವಿವೇಕಾನಂದ ತಮ್ಮ ಆಸಕ್ತಿ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಯಾವುದನ್ನೇ ಓದಿದರೂ ಪ್ರತಿ ಪುಟದ ಬರಹ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಒಮ್ಮೆ ಕೇಳಿತಿಳಿದ ವಿಷಯವನ್ನು ಮರೆಯುತ್ತ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿಂದಲೂ ಹಂಗೇನೇ. ರಾಜಯಕ್ಕೆ- ದೇಶಕ್ಕೆ ಫಸ್ಟ್ ರ್ಯಾಂಕ್ ಬಂದ ಯಾವ ವ್ಯಕ್ತಿಯೂ ಶತಮಾನಗಟ್ಟಲೆ ನಿಲ್ಲುವಂಥ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಪ್ರೈಮರಿ, ಹತ್ತನೆ ತರಗತಿ ಹೀಗೆಲ್ಲ ಓದಿನಿಲ್ಲಿಸಿಕೊಂಡ ನಮ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು, ಕವಿಗಳು, ಶಿಕ್…. ಉಫ್… ಲಿಸ್ಟು ಕೊಡಬೇಕಾ!?
ಅದಕ್ಕೇ ವಿವೇಕಾನಂದ ನಮ್ಮ ಐಕಾನ್.
ಜಗತ್ತಿನ ಬಹುತೇಕ ಸಾಧಕರ ಮನೆ ಸ್ಮಶಾನವಾಗಿರುತ್ತೆ. ವಿವೇಕಾನಂದ ಹೊರತಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ಕೊಂಡಾಡುವ ನಾವು ಅವತ್ತು ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗೆ ಕಿರೀಟವೇನೂ ತೊಡಿಸ್ತಾ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮಹತ್ತು ಗೊತ್ತಾಗೋದು ಅವನು ಸತ್ತ ಮೇಲೇನೇ. ಹೀಗೆ ನಾವಿಷ್ಟು ಗೋಳಾಡಿಸಿದ್ದರೂ ‘ನನ್ನ ಭಾರತ… ನನ್ನ ಭಾರತ…’ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಇಲ್ಲಿಯವರನ್ನು ನೆನೆದು ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿ ತಾವು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿದ್ದರಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕೇ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ನಮ್ಮ ಐಕಾನ್.
ಸೆಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇರಲಾರದು ಅನ್ನುವ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡ ಭಾರತ- ಅವೆರಡನ್ನೂ ಬೆರೆಸಿ ಬೋಧಿಸಿದ್ದ ಓಶೋ ಅಂಥವರನ್ನೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ‘ಆಚಾರ್ಯ ರಜನೀಶ್’ ಅಂತ ಕರೆದಿದೆ. ಚಿನ್ನದ ಹಲ್ಲು ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಇಸ್ಕಾನ್ ಸನ್ಯಾಸಿ ಅಭಯಚರಣ ಡೇಯವರನ್ನು ಶ್ರೀಲ ಪ್ರಭುಪಾದ ಅಂತ ಗೌರವಿಸಿದೆ. ನಡುವಿನೊಂದಷ್ಟು ವರ್ಷ ಕಳೆದುಹೋಗಿದ್ದ ಕ್ರಿಸ್ತನ ಬದುಕು ಕೆದಕದೆ ಹನ್ನೊಂದನೆ ಅವತಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅರಗಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಕಲ್ಲೇಟಿನಿಂದ ತಪ್ಪಿಸ್ಕೊಳ್ಳೋಕೆ ವಿವರಗಳನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೇಳ್ತಿದ್ದೀನಿ; ………………………………………………….. ರನ್ನೂ ನಮ್ಮವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿಸಿಕೊಂಡು, ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಜನಾಂಗದೊಡನೆ ಸ್ನೇಹದಿಂದಿದೆ.
ಹೀಗಿರುವಾಗ;
ಚಾಟಿ ಏಟಿನಂಥ ಮಾತು ಬೀಸಿ ನಮ್ಮ ಜಾತೀಯ ಮಾನಸಿಕ ರೋಗಕ್ಕೆ ಮದ್ದು ನೀಡಿದ, ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಸುಧಾರಣೆಗೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿದ್ದ ಜೀವಶಿವಸೇವೆಯನ್ನು ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ, ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ನೋಟವನ್ನು ವಿಸ್ತಾರಗೊಳಿಸಿದ ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ ನಮ್ಮ ಐಕಾನ್ ಆಗಬಾರದು ಅಂದರೆ ಹೇಗೆ?
ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಮನುಷ್ಯರೊಬ್ಬರು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಪುಸ್ತವೊಂದನ್ನು ಓದಿಕೊಂಡು ಇದೇ ಮಾತುಗಳನ್ನ ಆಕ್ಷೇಪದ ದನಿ ಹೊರಡಿಸುವಂತೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯ ವಿವೇಕಾನಂದರನ್ನ ಐಕಾನ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ತಾನು ಮಹಾಜ್ಞಾನವೊಂದನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತಿರುವ ಅನ್ನುವ ಧಾಟಿ ಇದೆ. ಅಥವಾ ತಮ್ಮ ಈ ‘ಸತ್ಯಶೋಧಕ ಲೇಖನ’ದಿಂದ ಸಾವಿರಾರು ಜನ ವಿವೇಕಾನಂದರ ಮೇಲಿನ ಅಭಿಮಾನವನ್ನು ಹಿಂಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಅಂತ ಅವರು ಭಾವಿಸಿರಬಹುದು.
ಬರೆದ ಮನುಷ್ಯರೇ ತಿಳಿಯಿರಿ. ಯಾರೋ ಮಡಿಮಠದ ಆಚಾರ್ಯರನ್ನೋ ಮನು ಮಹಾತ್ಮರನ್ನೋ ಹಿಂದೂ ಕುಲ ತನ್ನ ಐಕಾನ್ ಅಂತ ಕರೆದು ಮೆರೆಸಿದ್ದರೆ ಗಾಬರಿ ಪಡಬೇಕಿತ್ತು. ಅದು ಸರಿಯಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದೆ. ನೀವು ಅಂದುಕೊಂಡಷ್ಟು ಪೆದ್ದರಲ್ಲ ಯುವ ಸಮೂಹ. ನೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯ ಸಾಧ್ಯವಿರುವ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕಲೆಹಾಕಿಯೇ ಜೈಕಾರ ಕೂಗುತ್ತದೆ. ನೀವು ಬರೆಯದೆ ಬಿಟ್ಟಿರುವ ರೂಮರ್ ಗಳನ್ನು ಸಹ ಅದು ಓದಿಕೊಂಡಿದೆ. ಹೀಗಿರುತ್ತ, ಸಂಕುಚಿತ ಹಿಂದುತ್ವದಿಂದ ವಿವೇಕಾನಂದರ ವಿಶ್ವಮಾನವ ತತ್ತ್ವಕ್ಕೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟು, ಅವರನ್ನ ಮುಂದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸಂಭ್ರಮದ 150ನೆ ಜನ್ಮೋತ್ಸವ ಆಚರಿಸ್ತಿರೋದಕ್ಕೆ ಸಂತೋಷಪಡಿರಿ.
ನಾವು ವಿವೇಕಾನಂದರನ್ನು ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವೈಫಲ್ಯದವ, ಕಾಯಿಲೆಯವ, ಮಾಂಸಾಹಾರಿ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇತರನಾಗಿದ್ದೂ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದವ ಅಂತ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದೀವಿ. ನೀವು, ತಿಳಿದವರು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡವರು ಈ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕೀಳಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸುತ್ತ ಅವರನ್ನು ಅನರ್ಹಗೊಳಿಸುವ ಯತ್ನಕ್ಕೆ ಯಾಕೆ ಕೈಹಾಕಿದ್ದೀರಿ!?

 ವಿಕೃತಿ ಅಂದರೆ ಇದೇನಾ?
                                                                                                                                        - ಚೇತನಾ ತೀರ್ತ್ಹಳ್ಳಿ

youth youth and youth

As the youth population in India has been increasing over the years, so have the opportunities for them. Young people today are spoiled for choices not only when it comes to securing an education and career but especially where lifestyle choices are concerned. However, the truth is that a majority India’s youth do not enjoy privilege of making this choice. Their lives are ridden with problems ranging from financial difficulties, to lack of educational opportunities, to unemployment and more. It’s time we realized their potential as the future of the country and supported more youth development programs.
so YUVA as on his way keep waiting.

come and join us for make a better tomorrow

A  social problem cannot be solved by an individual or a few individuals. All social problems are social in treatment. That is, it is believed that they can be tackle only by public concern, discussion, opinion, formation and pressure. That's why YUVA heading up.

 

MAzÀÄ ¸ÀªÀiÁd vÀ£ÀßzÉà DzÀ ªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ£ÀÄß ªÀiÁrPÉÆAqÀgÉ CzÀgÀ eÉÆvÉUÉà CªÀåªÀ¸ÉÜ AiÀiÁjUÀÆ PÁtzÉ ªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ£ÀÄß »A¨Á°¸ÀÄvÀÛzÉ. F CªÀåªÀ¸ÉÜ AiÀiÁjAzÀ, AiÀiÁªÁUÀ, ºÉÃUÉ ªÀÄvÀÄÛ KPÉ ¸Àȶ×AiÀiÁ¬ÄvÀÄ C£ÀÄߪÀÅzÀÄ aAvÀ£ÉUÉ zÀÆgÀ. DzÀgÉ ¥ÀæwAiÉÆAzÀÄ ¸ÀªÀiÁdªÀÅ vÀ£ÀßzÉà DzÀ ªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ eÉÆvÉUÉ vÀ£ÀßzÀ®èzÀ CªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ£ÀÄß JzÀÄj¸À¨ÉÃQzÉ C£ÀÄߪÀÅzÀÄ ¸ÀvÀå.

EAzÀÄ £ÀªÀÄä ¸ÀA«zsÁ£À§zÀÞ ªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ£ÀÄß CAUÁvÀ ªÀÄ®V¹ F CªÀåªÀ¸ÉÜ C£ÉÆßà ¨sÀÆvÀ CzÀgÀ ªÉÄÃ¯É ¸À¢Ý®èzÉ vÀ£Àß ¸ÁªÀð¨s˪ÀÄvÀéªÀ£ÀÄß ¸Á¢ü¹ «gÀ«Ä¸ÀÄvÁÛ PÀĽwzÉ. ¥ÀjuÁªÀÄ EªÀvÀÄÛ zÀ£À PÁAiÀÄĪÀ gÉÊvÀ¤AzÀ »rzÀÄ zÉñÀ PÁAiÀÄĪÀ AiÉÆÃzsÀ£ÀªÀgÉUÀÆ, ±Á¯Á «zÁåyð¬ÄAzÀ ¸ÁßvÀPÉÆÃvÀÜgÀ «zÁåyðAiÀĪÀgÉUÀÆ, ºÉjUÉ D¸ÀàvÉæ¬ÄAzÀ ¸Àä±Á£ÀzÀªÀgÉUÀÆ, UÁªÉÄðAmïì¤AzÀ Ln ©n ¸ÉAlgïUÀ¼ÀªÀgÉUÀÆ. . . J¯Áè «¨sÁUÀzÀ®Æè J¯Áè ºÀAvÀzÀ®Æè F CªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ £ÉgÀ¼Éà G¹gÁqÀÄwÛzÉ. EzÀgÀ ªÀÄzsÉå fêÀ EgÉÆà £ÁªÀÅ G¹gÁqÉÆÃPÀÄ AiÉÆÃZÀ£É ªÀiÁqÀ¨ÉÃPÁVzÉ, G¹gÁrzÀgÉ G¹gÀÄUÀlÄÖvÉÛ, ©lÖgÉ G¹gÉà ¤®ÄèvÉÛ. EzÀÄ EA¢£À £ÀªÀÄä ¸ÀªÀiÁd.

EAzÉà »ÃUÁzÀgÉ, £Á¼ÉÉ?

 CªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ£Éßà wAzÀÄAqÀÄ ºÉÆzÀÄݪÀÄ®UÉüÉÆà £ÀªÀÄä ¹ÜwAiÀÄ£ÀÄß §zÀ¯Á¬Ä¸ÉÆà ¥ÀæAiÀÄvÀßPÉÌ EA¢£À AiÀÄĪÀ ¸ÀAWÀl£ÉAiÀÄ CªÀ±ÀåPÀvɬÄzÉ, CªÀ±ÀåPÀvÉ C£ÀÄߪÀÅzÀQÌAvÀ  C¤ªÁAiÀÄð JAzÀgÉ vÀ¥ÁàUÀ¯ÁgÀzÀÄ. DUÀ ªÀiÁvÀæ MAzÀÄ ¸ÀĨsÀzÀæ £Á¼É, MAzÀÄ £ÉªÀÄä¢AiÀÄ £Á¼É, MAzÀÄ ¸ÀàµÀÖ £Á¼É, MAzÀÄ ¤gÁvÀAPÀ £Á¼É, MAzÀÄ ¸ÀªÀÄÈ¢ÞAiÀÄ £Á¼É ¤ªÀiÁðtªÁUÀ®Ä ¸ÁzsÀå.

§¤ß CAxÀ £Á¼ÉAiÀÄ ¤ªÀiÁðtPÉÌ PÉÊeÉÆÃr¸ÉÆÃt,

MAzÀÄ ¸ÀĨsÀzÀæ £Á¼ÉAiÀÄ §UÉÎ ªÀiÁvÀ£ÁqÀĪÀ ªÉÆzÀ®Ä EA¢£À £ÀªÀÄä §zÀÄQ£À ¹ÜwAiÀÄ£ÀÄß £ÉÆÃqÉÆÃt.

v EA¢£À £ÀªÀÄä  ¸ÀªÀiÁd M§â ªÀåQÛAiÀÄ£ÀÄß UÀÄgÀÄw¸ÀĪÀÅzÀÄ ºÁUÀÄ UËgÀ«¸ÀĪÀÅzÀÄ D ªÀåQÛAiÀÄ DyðPÀ ¹ÜwAiÀÄ£ÀÄß CªÀ®A©¹gÀÄvÀÛzÉ.  CAzÀgÉ, ²æêÀÄAvÀ K£ÀÄ ªÀiÁrzÀgÀÆ £ÀqÉAiÀÄÄvÀÛzÉ.  §qÀªÀ K£ÀÆ ªÀiÁqÀzÉ ¸ÀĪÀÄä¤zÀÝgÀÄ CªÀ£À¯Éèà vÀ¥ÀÄàUÀ¼À£ÀÄß ºÀÄqÀÄPÀÄwÛgÀÄvÀÛzÉ.  AiÀiÁPÉAzÀgÉ, EA¢£À £ÀªÀÄä  ¸ÀªÀiÁd §qÀªÀ£À£ÀÄß CªÀ®A©¹®è §zÀ°UÉ §qÀªÀ£Éà F ¸ÀªÀiÁdªÀ£ÀÄß CªÀ®A©¹gÀÄvÁÛ£É.  ¸ÀªÀiÁdzÀ G£ÀßwUÉ ¸ÀȶÖAiÀiÁzÀ ¸ÀPÁðgÀ ²æêÀÄAvÀ£À ªÀÄ£É ¨ÁV®£ÀÄß PÁAiÀÄÄvÁÛ ¤AwzÉ.

v ¥ÀgÀ-«gÉÆÃzsÀ, £ÁåAiÀÄ-C£ÁåAiÀÄ, M¼ÉîAiÀÄzÀÄ-PÉlÖzÀÄÝ, DZÁgÀ-C£ÁZÁgÀUÀ¼À £ÀqÀÄ«£À ªÀåvÁå¸ÀªÀ£ÀÄß w½AiÀÄzÉ £ÀªÀÄä AiÀÄĪÀd£ÀvÉ ¢üPÁÌgÀ-eÉÊPÁgÀ ºÁPÀÄwÛzÉ.

v DvÀ¤UÉ J¯Áè AiÉÆÃUÀåvÉUÀ½zÀÄÝ ºÀt«®èªÉA§ MAzÉà PÁgÀtPÉÌ PÉÆ£ÉAiÀÄ ¸Á°£À°è ¤AwzÁÝ£É.  E£ÉÆߧâ¤UÉ K£ÉÆAzÀÄ CºÀðvÉAiÀÄÄ EgÀĪÀÅ¢®è  ºÀt EzÉ C£ÀÄߪÀ MAzÉà PÁgÀtPÉÌ ªÉÆzÀ®£Éà ¸Á°£À°è ¤AwzÁÝ£É.  F ªÀåªÀ¸ÉÜ ¸ÀªÀiÁdzÀ J¯Áè gÀAUÀzÀ®Æè EzÉ.  «zÁåyðgÀAUÀ¢AzÀ »rzÀÄ ªÀÈwÛgÀAUÀ, QæÃqÁgÀAUÀ, ¸Á»vÀågÀAUÀ PÉÆ£ÉUÉ gÁdQÃAiÀÄ gÀAUÀzÀ®Æè EzÉ. 

v   CzÉÃUÉÆà EAzÀÄ ¥Àæ²ß¸ÀĪÀ ºÀPÀÄÌ PÀÆqÀ £ÀªÀÄä°è®èªÁVzÉ.  QüÀÄ eÁwAiÀĪÀ£ÀÄ ªÉÄÃ®Ä eÁwAiÀĪÀ£À£ÀÄß ¥Àæ²ß¸ÀĪÀ ºÁV®è, §qÀªÀ ²æêÀÄAvÀ£À£ÀÄß ¥Àæ²ß¸ÀĪÀ ºÁV®è.  «zÁåyð ²PÀëPÀ£À PÀvÀðªÀåªÀ£ÀÄß ¥Àæ²ß¸ÀĪÀ ºÁV®è.  ºÉAqÀw UÀAqÀ£À £ÀqÀªÀ½PÉAiÀÄ£ÀÄß ¥Àæ²ß¸ÀĪÀ ºÁV®è.  ¸ÁªÀiÁ£Àå £ËPÀgÀ C¢üPÁjAiÀÄ£ÀÄß ¥Àæ²ß¸ÀĪÀ ºÁV®è.  ¸ÁªÀiÁ£Àå ¥ÀæeÉ ¸ÀPÁðgÀªÀ£ÀÄß ¥Àæ²ß¸ÀĪÀ ºÁV®è.  DzÀgÉ ¥Àæ²ß¸ÀĪÀ ºÀPÀÄÌ ¥ÀæwAiÉƧâjUÀÆ EzÀÆÝ F ªÀåªÀ¸ÉÜ EgÀĪÀÅzÀÄ ±ÉÆÃZÀ¤ÃAiÀÄ.

v  £ÀªÀÄUÉ ¸ÀºÁAiÀĪÁUÀ° JAzÀÄ AiÀÄAvÀæUÀ¼À£ÀÄß C¼ÀªÀr¹PÉƼÀî¨ÉÃPÉà «£ÀB AiÀÄAvÀæUÀ½UÉ ¸ÀºÁAiÀĪÁUÀ° JAzÀÄ £ÀªÀÄä£ÀÄß §¼À¹PÉƼÀÄîªÀÅzÀ®è. DzÀgÉ AiÀÄAwæÃPÀgÀt, eÁUÀwÃPÀgÀt PÉÊUÁjQÃPÀgÀtUÀ¼À ºÉ¸Àj£À°è F ªÀåªÀ¸ÉÜAiÉÄà ZÁ°ÛAiÀÄ°ègÀĪÀÅzÀÄ.  EzÀjAzÀ 100 d£À GzÉÆåÃUÀPÁAQëUÀ¼À°è M§â¤UÉ ªÀiÁvÀæ GzÉÆåÃUÀ ¹UÀÄvÀÛzÉ.  CzÀÆ AiÀiÁAwæÃPÀvÉAiÀÄ §UÉÎ w½zÀªÀ¤UÉ ªÀiÁvÀæ.  «ÄPÀ̪ÀgÀÄ ªÀiÁqÀĪÀÅzÁzÀgÀÆ K£ÀÄ?  §zÀÄPÀĪÀÅzÁzÀgÀÆ ºÉÃUÉ ? F ¸ÀªÀiÁdPÉÌ «ÄPÀ̪ÀgÀ eÉÆvÉV£À ¸ÀA§AzsÀªÉãÀÄ?

v ºÉuÉÚvÀÛ vÀAzÉ C£ÀÄߪÀ MAzÉà PÁgÀtPÉÌ £ÉÆAzÀÄ ¨ÉAzÀÄ vÁ£ÉvÀÛ ºÉtÂÚUÉ vÁ£Éà ±À¦¸ÀÄwÛgÀĪÀ vÀAzÉAiÀÄgÀÄ CzɵÉÆÖà ªÀÄA¢ EzÁÝgÉ. UÀArUÉ MAzÀÄ ºÉtÄÚ ºÉÃUÉ®è ¸ÀA§A¢üAiÀiÁVzÁݼÉÆà CAzÀgÉ vÁ¬Ä, ªÀÄUÀ¼ÀÄ, vÀAV, CPÀÌ, ºÉAqÀw »ÃUÉ AiÀiÁªÀ ºÉtÄÚ EAzÀÄ ¸ÉPÀÄågï DV®è.  F ¹ÜwAiÀÄ£ÀÄß £ÁªÀÅ ±ÉÆõÀuÉ, QgÀÄPÀļÀ, zËdð£Àå JAzÉ®è PÀgÉAiÀÄÄvÉÛêÉ. CzÉÃ£É EzÀÝgÀÄ ºÉtÂÚ£À F ¹ÜwAiÀÄ ©¹ PÉêÀ® ºÉtÂÚUÉ ªÀiÁvÀæªÀ®è CªÀ¼À eÉÆvÉV£À UÀArUÀÆ vÀlÄÖwÛzÉ.

v «eÁÕ£À ªÀÄÄAzÀĪÀgÉAiÀÄÄwÛzÀÝAvÉ ªÀiÁ£À«ÃAiÀÄ ªÀiË®åUÀ¼ÀÄ ªÀåªÀºÁgÀªÁV §zÀ¯ÁUÀÄwÛªÉ.  ¦æÃw, «±Áé¸À, £ÀA©PÉ, UËgÀªÀ, PÀ¤PÀgÀ, ¸ÉßúÀ PÉÆ£ÉUÉ gÀPÀÛ¸ÀA§AzsÀUÀ¼ÀÄ PÀÆqÀ ºÀtzÀ £ÉgÀ¼À£Éßà §AiÀĸÀÄwÛªÉ.  ºÀt EzÀÝgÉ J®ègÀÆ §AzsÀÄUÀ¼ÉÃ, E®è¢zÀÝgÉ §AzsÀÄ PÀÆqÀ ºÉÆgÀV£ÀªÀ£ÁV©qÀÄvÁÛ£É.  F ¹Üw PÀÆqÀ ¸ÁªÀiÁfPÀ ¸ÀªÀĸÉåAiÉÄà ºÁUÁV ¨sÁªÀ£ÉUÀ½UÉ ¸ÀA§A¢ü¹zÀÄÝ, ªÉÊAiÀÄÄQÛPÀ «µÀAiÀÄUÀ¼ÀÄ CAvÀ wgÀ¸ÀÌj¸ÀĪÀAw®è.

v ªÀÈzÁÞ¥Àå §zÀÄQ£À CAwªÀÄ WÀlÖ ºÁUÀÄ C¤ªÁAiÀÄð PÀÆqÀ. DzÀgÉ EAzÀÄ CªÀgÀ ¹Üw ¸ÀªÀiÁdPÉÌ ºÉÆgÉ C¤ß¸ÀÄwÛzÉ. D ªÀÈzÀÞ vÁ£ÀÄ ªÀAiÀĹì£À°èzÁÝUÀ vÀ£Àß §zÀÄQ£À eÉÆvÉUÉ ªÀÄPÀ̼À §zÀÄQ£À §UÉÎAiÀÄÆ aAw¹gÀÄvÁÛ£É DzÀgÉ ªÀÄPÀ̼ÀÄ vÁªÀÇ ªÀAiÀĹìUÉ §AzÁUÀ F ¸ÀªÀiÁdzÀ°è vÀªÀÄä C¹ÜvÀéªÀ£ÀÄß PÉÆlÖ vÀAzÉ vÁ¬ÄAiÀÄ£ÀÄß C£ÁxÀ ¨sÁªÀ£ÉAiÀÄ°è PÁ® zÀÆqÀĪÀAvÉ ªÀiÁqÀĪÀÅzÁzÀgÀÆ KPÉ? F ¹ÜwAiÀÄÄ PÀÆqÀ ¸Àé¸ÀÜ £Á¼ÉUÉ ¸ÀºÀPÁjAiÀiÁUÀ¯ÁgÀzÀÄ.

v  E£ÉÆßAzÀÄ ªÀÄÄRåªÁzÀ «µÀAiÀĪÉAzÀgÉ £ÀªÀÄä ¸ÀªÀiÁdzÀ EµÀÄÖ CªÀåªÀ¸ÉÜUÀ¼ÀÄ vÉÆ®V MAzÀÄ ¸ÀĪÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ£ÀÄß MAzÀÄ ¸ÀàµÀÖ ¸ÀªÀiÁdªÀ£ÀÄß ¤«Äð¸À®Ä CºÀðgÁVgÀĪÀ £ÀªÀÄä AiÀÄĪÀd£ÀvÉ UÉÆAzÀ®zÀ°è ¹®ÄQzÉ.  ªÀiÁ£À¹PÀªÁV zÉÊ»PÀªÁV, ¸ÀàzsÁðvÀäPÀªÁV ¸ÀzÀÈqsÀgÁVgÀĪÀ EA¢£À AiÀÄĪÀ±ÀQÛ ªÀiÁUÀðzÀ±Àð£À«®èzÉà CqÀØ zÁj vÀĽAiÀÄÄwÛgÀĪÀÅzÀÄ ¸ÀªÀiÁdWÁvÀPÀªÉÃ.

EµÉÖà C®è E£ÀÄß CzɵÉÆÖà CªÀåªÀ¸ÉÜUÀ¼Éà vÀÄA©gÀĪÀ EA¢£À ¸ÀªÀiÁdzÀ°è £ÀªÀÄä ¤ªÉÄä®ègÀ ºÉeÉÓUÀ¼ÀÄ ¸ÁUÀÄwÛªÉ.

  ºÁUÁV AiÉÆÃa¹, EA¢£À F ªÀåªÀ¸ÉÜAiÉÄà £Á¼ÉUÀÆ ªÀÄÄAzÀĪÀjzÀgÉ?

F J¯Áè CªÀåªÀ¸ÉÜUÀ½UÉ AiÀÄĪÀd£ÀvÉAiÉÄà PÁgÀt:

ºËzÀÄ »AzÉ ªÀÄÄAzÉ AiÉÆÃa¸ÀzÉ M¦àPÉƼÀî¯ÉèÉÃPÀÄ.  EA¢£À £ÀªÀÄä F ¹ÜwUÉ ¥ÀævÉåÃPÀëªÁV CxÀªÁ ¥ÀgÉÆÃPÀëªÁV £ÁªÉà PÁgÀt JAzÀgÉ RArvÀ vÀ¥ÁàUÀzÀÄ.  KPÉAzÀgÉ, ªÀÄPÀ̼À£ÀÄß zÀƶ¸ÀĪÀ ºÁV®è  ¥Á¥À CªÀj£ÀÄß F ¸ÀªÀiÁdzÀ M¼ÀUÉ PÁ°nÖ®è.  ºÁUÉ ªÀÈzÀÞgÀ ªÉÄÃ®Ä UÀÆ¨É PÀÆj¸ÀĪÀ ºÁV®è, PÁgÀt CªÀgÀÄ F ¸ÀªÀiÁdzÉÆqÀV£À vÀªÀÄä MqÀ£Ál¢AzÀ ¨ÉÃgÁV©nÖzÁÝgÉ. ºÁUÁV G½¢gÀĪÀ £ÁªÀÅ CAzÀgÉ AiÀÄĪÀd£ÀvÉ ºÀzÀUÉlÖ EA¢£À ¹ÜwUÉ PÁgÀtgÉAzÀÆ ºÁUÀÄ CzÀ£ÀÄß ¸ÀjªÀiÁqÀĪÀ dªÁ¨ÁÝjAiÀÄ£ÀÆß ºÉÆgÀ¨ÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ. 

EªÀvÀÄÛ M§â AiÀÄĪÀPÀ ¸Àé¸ÀÛ ¸ÀªÀiÁdPÉÌ »ÃUÉ ¸ÀºÀPÁjAiÀiÁUÀ§ºÀÄzÀÄ:    

     EªÀvÀÄÛ AiÀÄĪÀd£ÀvÉ MAzÉà ¸ÀÆj£Àr ¤AvÀgÉ ¸ÁPÀÄ ¸ÀÆj®èzÉ ªÀļÉZÀ½UÉ ªÉÄÊAiÉÆrØgÀĪÀ JµÉÆÖà d£ÀjUÉ ¸ÀÆgÀÄ ¹UÀÄvÀÛzÉ.

     EªÀvÀÄÛ AiÀÄĪÀd£ÀvÉ MnÖUÉ zsÀ¤UÀÆr¹zÀgÉ ¸ÁPÀÄ C¸ÀºÁAiÀÄPÀvɬÄAzÀ ªÁ¸ÀÛªÀPÉÌ ºÉzÀj ¨ÉÃPÉAzÉà ªÀÄÆPÀgÁVgÀĪÀ CzɵÉÆÖà C®à ¸ÀASÁåvÀgÀÄ, C¸Ààø¸ÀågÀÄ, ¤gÁ²ævÀgÀÄ ªÀÄ£À¸ÀÄì ©aÑ ªÀiÁvÀ£ÁqÀ®Ä ¥ÁægÀA©ü¹©qÀÄvÁÛgÉ. 

EA¢£À AiÀÄĪÀd£ÀvÉ PÉÊ eÉÆÃr¹zÀgÉ ¸ÁPÀÄ PÉʯÁUÀzÀ CzɸÉÆÖà ªÀÄA¢UÉ D¸ÀgÉAiÀiÁV©qÀÄvÀÛzÉ. CAxÀ ±ÀQÛ £ÀªÀÄä°ègÀĪÀÅzÀÄ,  ‘CtıÀQÛVAvÀ®Æ §°µÀÖªÁzÀzÀÄÝ £ÀªÀÄä AiÀÄĪÀ±ÀQÛ’ JAzÀ «ªÉÃPÁ£ÀAzÀgÀ ¢ªÀåªÁt £ÀªÉÆäqÀ¤zÀÄÝ CzÀÄ G¥ÀAiÉÆÃUÀPÉÌ §gÀÄwÛ®è JAzÀgÉ CzÀÄ AiÀiÁgÀ PÀªÀÄð w½AiÀÄÄwÛ®è. DzÀgÉ EA¢£À AiÀÄĪÀd£ÀvÉ UÉÆAzÀ®zÀ°è ¹®ÄQgÀĪÀÅzÉà EzÀPÉÌ PÁgÀt J£ÀߧºÀÄzÀÄ. ºÉeÉÓUÀ¼ÀÄ ¸ÀjzÁj PÀqÉ £ÀqÉzÀgÉ ªÀÄ£À¸ÀÄì ¨ÉÃgɯÉÆèà EgÀÄvÀÛzÉ, ªÀÄ£À¸ÀÄì ¸ÀjzÁj PÀqÉ aAw¹zÀgÉ ºÉeÉÓUÀ¼ÀÄ ¨ÉÃgÉ PÀqÉ ªÀÄÄR ªÀiÁrgÀÄvÀÛªÉ. PÁgÀt ªÀiÁUÀðzÀ±Àð£ÀzÀ PÉÆgÀvÉ eÉÆvÉUÉ MUÀÎnÖ£À PÉÆgÀvÉ. (EzÉgÀqÀ£ÀÄß ¤ÃV¸ÀĪÀ PÁAiÀÄð £ÀªÀÄä ¸ÀAWÀlÀ£ÉAiÀÄzÀÄÝ.) 

¸ÀĨsÀzÀæ £Á¼ÉUÉ ¥ÀtvÉÆlÄÖ ¤AwgÀĪÀ EA¢£À AiÀÄĪÀPÀ£À ¹Üw:

¸ÀªÀiÁd wzÀÄݪÀ PÁAiÀÄðªÀ£ÀÄß AiÀÄĪÀd£ÀvÉUÉ ªÀ»¸ÀĪÀÅzÀgÀ eÉÆvÉUÉ “AiÀÄĪÀPÀgÀÄ ªÀÄÄAzÁUÀ¨ÉÃPÀÄ,  AiÀÄĪÀd£ÀvÉ JZÉÑvÀÄÛPÉƼÀî¨ÉÃPÀÄ. DUÀ ªÀiÁvÀæ M¼ÉîAiÀÄ ¸ÀªÀiÁd ¤ªÀiÁðtªÁUÀ®Ä ¸ÁzsÀå JAzÉ®è ºÉüÀĪÀ ªÀÄA¢UÉ EA¢£À AiÀÄĪÀPÀ ºÉÃVzÁÝ£É CAvÀ PÀ°à¹PÉƼÀî®Æ ¸ÁzsÀå«®è.  ‘¸ÁAiÀÄĪÀÅzÀÄ ¸ÀÄ®¨sÀ, §zÀÄPÀĪÀÅzÀÄ PÀµÀÖ’ J£ÀÄßwÛzÁÝÛ£É EA¢£À AiÀÄĪÀPÀ, §j ZÀrØAiÀÄ°è gÀ¸ÉÛ zÁlÄ PÉ®¸À PÉÆqÀÄwÛä CAxÀ AiÀiÁªÀÅzÁzÀgÀÆ PÀA¥É¤AiÀÄ ªÀiÁ°PÀ ºÉýzÀgÉ ‘CzÀ£ÀÆß ©aÑ zÁlÄvÉÛãɒ J£ÀÄßwÛzÁÝ£É, MAzÉÆwÛ£À C£Àß w£Àß®Ä UÀAmÉUÀlÖ¯É AiÉÆÃa¸ÀÄwÛzÁÝ£É, 8 UÀAmÉAiÀÄ MAzÀÄ ¥ÀÆtð ¤zÉÝAiÀÄÆ E®èzÉ CzɵÀÄÖ gÁwæUÀ¼À£ÀÄß PÀ¼É¢zÁÝ£ÉÆÃ. ¸Àj¸ÀĪÀiÁgÀÄ EAxÀ AiÀÄĪÀPÀÀgÉà ºÉaÑgÀĪÀ £ÀªÀÄä ¸ÀªÀiÁd §zÀ¯ÁUÀĪÀÅzÁzÀgÀÆ ºÉÃUÉ? ‘MAzÁV, ¸ÀªÀÄUÀæ gÁµÀÖçzÀ K½UÉUÉ £ÉgÀªÁV JAzÀgÉ DvÀ £ÉgÀªÁUÀĪÀÅzÁzÀgÀÆ ºÉÃUÉ? ºÁUÁV ªÉÆzÀ®Ä EA¢£À AiÀÄĪÀPÀ£À K½UÉ DUÀ¨ÉÃPÀÄ DUÀ ¸ÀªÀiÁdzÀ K½UÉAiÀiÁUÀÄvÀÛzÉ.   

     ¢£Éà ¢£Éà «zÁåªÀAvÀgÀ ¸ÀASÉå ºÉZÀÄÑwÛzÀÝAvÉ ¤gÀÄzÉÆåÃVUÀ¼À ¸ÀASÉå PÀÆqÀ ºÉZÀÄÑwÛzÉ.  F ¸ÀPÁðgÀ PÉ®¸À C£ÀÄߪÀ PÀj¨ÉPÀÌ£ÀÄß vÉÆÃj¹ PÀvÀÛ¯É PÉÆÃuÉAiÀÄ°è ©lÄÖ ¸ÁzsÀåªÁzÀªÀgÀÄ »rzÀÄPÉƽî JAzÀÄ ¸ÀĪÀÄä£ÁV ©qÀÄvÀÛzÉ.  CzÀÄ ¹UÉÆÃ®è £ÀªÀÄä ºÀÄqÀÄPÁl, ºÉÆÃgÁl JgÀqÀÆ ¤®è®è. CzÀÄ AiÀiÁjUÉ ¹QÌvÀÄ? ºÉÃUÉ ¹QÌvÀÄ? C£ÀÄߪÀ ¸ÀĽªÀ£ÀÆß ¤ÃqÀ®è. ºÁUÉà ¸ÀĪÀiÁgÀÄ 120 ªÀµÀðUÀ¼À »AzÉ PÁ¯ïðªÀiÁPïì ºÉüÀÄvÁÛ£É “£ÁªÀÅ AiÀiÁªÀ MAzÀÄ GzÉÆåÃUÀªÀ£ÀÄß PÉÊUÉƼÀî®Ä C¥ÉÃPÉë ¥ÀqÀÄvÉÛêÉÇà CzÀ£ÀÄß ¥ÀqÉAiÀÄ®Ä £ÀªÀÄUÉ ¸ÁzsÀåªÁUÀzÉà EgÀ§ºÀÄzÀÄ.  AiÀiÁPÉAzÀgÉ F ¸ÀªÀiÁdzÉƼÀV£À £ÀªÀÄä ¸ÀA§AzsÀUÀ¼ÀÄ £ÁªÀÅ CªÀÅUÀ¼À£ÀÄß ¤zsÀðj¸ÀĪÀ ¹ÜwUÉ vÀ®Ä¥ÀĪÀÅzÀQÌAvÀ ªÉÆzÀ¯Éà MAzÀÄ ªÀÄnÖUÉ ¤zsÁðgÀªÁV©nÖgÀÄvÀÛzÉ’’.  MAzÀÄ ¸ÀªÀiÁdzÀ wÃgÁ M¼ÀUÀÄlÖ£ÀÄß D¼ÀªÁV w½zÀÄ £ÉÃgÀªÁV ºÉý©qÀÄwÛzÁÝvÀ.  EA¢UÀÆ PÉ®ªÀÅ zÉñÀUÀ¼ÀÄ ªÀiÁPÀìðªÁzÀ JAzÀgÉ ¨ÉªÀgÀÄvÀÛªÉ.  CzÉãÉà EgÀ° wÃgÁ CªÀªÀå¸ÉÜUÀ½AzÀ¯Éà G¹gÁqÀÄwÛgÀĪÀ F ªÀåªÀ¸ÉÜAiÀÄ°è £ÀªÀÄä §zÀPÀ£ÀÄß PÀAqÀÄPÉƼÀî¨ÉÃPÀÄ, §ÄzÀÄQ£À ¹ÜgÀvÉAiÀÄ£ÀÆß PÁ¥ÁrPÉƼÀî¨ÉÃPÀÄ. EzÀÄ ¸ÁzsÀå«®è  £ÀªÀÄä ¸ÀªÀiÁd EAzÀÄ AiÉÆÃUÀåvÉUÉ ªÀÄuÉ ºÁPÀĪÀÅ¢®è J¤¹zÀgÀÄ C¤ªÁAiÀÄðvɬÄAzÀ ¥ÀæAiÀÄw߸À¨ÉÃPÀÄ AiÀiÁPÉAzÀgÉ £ÁªÀÅ ªÀÄ£ÀĵÀågÀÄ, £ÀªÀÄUÀÄ §zÀÄPÀÄ EzÉ.

£ÀªÀÄä ¸ÀAWÀl£É¬ÄAzÀ D PÉ®¸ÀªÀ£ÀÄß ªÀiÁqÉÆÃt, ¥ÀæwAiÉƧâ AiÀÄĪÀPÀ£ÉÆA¢UÉ ZÀað¸ÉÆÃt, eÁUÀÈw ªÀÄÆr¸ÉÆÃt.  EªÀvÀÄÛ AiÀÄĪÀPÀ vÀÈ¥ÀÛ£ÁzÀgÉ ªÀiÁvÀæ ¸Àé¸ÀÛ ¸ÀªÀiÁd JAzÀÄ ¸Áj ºÉüÉÆÃt.

ºÉtÄÚ ªÀÄvÀÄÛ EA¢£À ¸ÀªÀiÁd:

‘ºÉuÉÆÚà dUÀzÀ PÀuÉÆÚÃ’ JA¢zÁÝgÉ ªÀĺÁvÀägÀÄ. MAzÀÄ PÀÄlÄA§zÀAwgÀĪÀ dUÀwÛ£À JgÀqÀÄ PÀtÄÚUÀ¼À°è ºÉtÄÚ ªÀÄÄRåªÁzÀÄÝ. DzÀgÉ EA¢£À ¹Üw ¨ÉÃgÉAiÀÄzÉÝà DVzÉ.  «±Á®ªÁzÀ dUÀvÀ£ÀÄß MAn PÀtÂÚ¤AzÀ £ÉÆÃqÀ§ºÀÄzÉÃ? JAzÀgÉ ºËzÉ£ÀÄßvÀÛzÉ EA¢£À £ÀªÀÄä ªÀåªÀ¸ÉÜ.  CAvÀ ªÀåªÀ¸ÉÜUÉ MAzÀÄ ºÉuÉÚà PÁgÀt JAzÀgÉ £ÀA§¯Éà ¨ÉÃPÀÄ. 

ºÉÃUÉAzÀÄ w½AiÀÄ®Ä EwºÁ¸ÀzÀ D¼ÀPÉÌ ºÉÆÃUÉÆÃt.  CAzÀgÉ ªÉÃzÀ, G¥À¤µÀvÀÄÛUÀ¼À PÁ®PÉÌ ¥Àæ²zÀÞgÁzÀ PÉ®ªÀÅ zsÁ±Àð¤PÀgÀÄ CzÀgÀ®Æè ªÀÄÄRåªÁV ¸ÀäøwPÁgÀgÀÀ°è ªÀÄÄRå£ÁzÀ ‘ªÀÄ£ÀÄ’ ºÉýzÉÝãÉAzÀgÉ “MAzÀÄ ºÉtÄÚ ¸ÁévÀAvÀæöåPÉÌ C£ÀºÀð¼ÀÄ AiÀiÁPÉAzÀgÉ, DPÉ ºÀÄnÖzÁUÀ vÀAzÉ-vÁ¬ÄAiÀÄ£ÀÄß ¨É¼ÉzÀÄ ªÀÄzÀĪÉAiÀiÁzÁUÀ UÀAqÀ£À£ÀÄß ªÀÄPÀ̼ÁzÁUÀ ªÀÄPÀ̼À£ÀÄß CªÀ®A©¹gÀÄvÁÛ¼É.  CªÀ¼ÀÄ AiÀiÁªÀÅzÉà ºÀAvÀzÀ°è ¸ÀévÀAvÀæ¼À®è.  ºÁUÁV, ºÉtÂÚUÉ ¸ÁévÀAvÀæöå CxÀð»Ã£”À JAzÀÄ §gÉzÀÄ©qÀÄvÁÛ£É.  §ºÀıÀB CªÀ£Éà EgÀ¨ÉÃPÀÄ ªÉÆzÀ®Ä ºÉtÂÚ£À §UÉÎ QüÀjªÉÄAiÀÄ£ÀÄß ªÀÄÆr¹zÀÄÝ, ºÁUÉAiÉÄà ªÀÄÄAzÀĪÀj¸ÀÄvÁÛ “ºÉtÄÚ vÀ£Àß Cw D¸ÉUÁV JAvÀºÀ ºÉÃAiÀÄ PÉ®¸ÀUÀ½UÀÆ vÀ£ÀߣÀÄß vÁ£ÀÄ §¼À¹PÉƼÀÄîvÁÛ¼É, £ÉÊwPÀvÉAiÀÄ£ÀÄß ªÀÄgÉvÀÄ C£ÉÊwPÀvÉUÉ wgÀÄUÀÄvÁÛ¼É ºÁUÁV CªÀ½UÉ ¸ÀªÀiÁdzÀ°è G£ÀßvÀ ¸ÁÜ£ÀªÀ£ÀÄß PÉÆqÀĪÀÅzÀÄ ¸ÀjAiÀĮ蒒. JAzÀÄ ºÉý©qÀÄvÁÛ£É. ºÉZÀÄÑ PÀrªÉÄ CA¢£À ºÉtÄÚ ºÁUÉAiÉÄà §zÀÄPÀÄvÁÛ¼É. zsÀªÀÄðzÀ, zsÀªÀÄð±Á¸ÀÛçzÀ «gÀÄzÀÝ DPÉ zsÀ¤ JvÀÄÛªÀÅzÉà E®è.

     C°èAzÀ ¸Àé®à ªÀÄÄAzÉ §AzÀgÉ CAzÀgÉ ¸ÀĪÀiÁgÀÄ Qæ.±À.1000 ¢AzÀ Qæ.±À.1700 ªÀµÀðUÀ¼ÀµÀÄÖ ªÀÄÄAzÉ §AzÀgÉ £ÀªÀÄä zÉñÀ ªÀÄĹèAgÀ PÉÊPɼÀUÉ ¹®ÄQgÀÄvÀÛzÉ. (£É£À¦gÀ° EµÀÆÖ ªÀµÀðUÀ¼À°è MAzÀÄ ºÉtÄÚ PÀÆqÀ F ¸ÀªÀiÁdPÉÌ UÀnÖzsÀ¤¬ÄAzÀ vÀ£Àß £ÉÆêÀ£ÀÄß PÀÆV ºÉýPÉÆArgÀĪÀÅ¢®è.)   ¸ÀĪÀiÁgÀÄ 30 ªÀµÀðUÀ¼À CAvÀgÀzÀ°è ºÉtÂÚ£À PÀtÂÚÃgÀÄ ºÉüÀwÃgÀzÀÄ.  ºÉtÄÚ PÀAqÀ°è CvÁåZÁgÀ ¸ÁªÀiÁ£ÀåªÁVgÀÄvÀÛzÉ.  F ¹Üw¬ÄAzÀ £ÀªÀÄä ºÉtÄÚªÀÄPÀ̼À£ÀÄß PÁ¥ÁrPÉƼÀî®Ä §AzÀ ªÀiÁUÀðªÉà ¨Á®å«ªÁºÀ.  MAzÀÄ ºÉtÄÚ vÀ£Àß zÉúÀ ¨É¼ÀªÀtÂUÉAiÀÄ°è PÉÆAZÀ §zÀ¯ÁªÀuÉAiÀiÁUÀÄwÛzÀÝAvÉ ªÀÄzÀĪÉAiÀiÁV ©qÀÄwÛzÀݼÀÄ.  F ªÀåªÀ¸ÉܬÄAzÀ ºÉtÂÚ£À ²Ã® G½AiÀÄÄwÛzÀÄÝzÉÝãÉÆà ¸Àj,  DzÀgÉ AiÀÄÄzÀÞzÀ°è vÀªÀÄä UÀAqÀA¢gÀ£ÀÄß PÀ¼ÉzÀÄPÉÆAqÀÄ «zsÀªÉAiÀÄgÁzÁUÀ CªÀjV£ÀÄß 15 ªÀµÀð¢AzÀ 18 ªÀµÀð. DUÀ MAzÀÄ ºÉÆÃV E£ÉÆßAzÀÄ DAiÀÄÄÛ J£ÀÄߪÀAvÉ ²Ã® G½¹PÉƼÀÄîªÀ ¤nÖ£À°è aPÀÌ ªÀAiÀĹìUÉ «zsÀªÉAiÀiÁV©qÀÄwÛzÀݼÀÄ. C®Æè CªÀjUÉ PÉlÖ PÀtÄÚUÀ½AzÀ vÀ¦à¹PÉƼÀî®Ä ¸ÁzÀåªÁUÀÄwÛgÀ°®èè. CªÀgÀ zÉúÀ gÀPÀëuÉUÉ ¨ÉÃgÉ ªÀiÁUÀðªÀ£ÀÄß ºÀÄqÀÄPÀÄwÛzÁÝUÀ E£ÉÆßAzÀÄ ªÀiÁUÀð ºÀÄnÖPÉƼÀÄîvÀÛzÉ CzÉà UÀAqÀ£À avÉUÉÃgÀĪÀÅzÀÄ CAzÀgÉ ¸Àw¸ÀºÀUÀªÀÄ£À ¥ÀzÀÞw. ²Ã® G½¨ÉÃPÀÄ CAzÉæ fêÀAvÀ eÁé¯ÉUÉ ©Ã¼À¨ÉÃPÀÄ E®èªÉAzÀgÉ C¥Àà, CªÀÄä, ªÀÄPÀ̼À JzÀÄgÉà vÀ£Àß zÉúÀªÀ£ÀÄß ¥ÀgÀ ¥ÀÄgÀĵÀjUÉ MrØPÉƼÀî¨ÉÃPÀÄ. £É£À¦gÀ° EAvÀ EPÀÌnÖ£À ¥Àj¹ÜwAiÀÄ®Äè AiÀiÁªÀÅzÉà ºÉtÄÚ vÀ£Àß F ¹ÜwAiÀÄ «gÀÄzÀÝ zsÀ¤ JvÀÄÛªÀÅ¢®è. ºÁUÉ PÉ®ªÀÅ PÀqÉ zÉêÀzÁ¹ C£ÀÄߪÀ ¥ÀzÀÝw PÀÆqÀ EgÀÄvÀÛzÉ CAzÀgÉ vÀªÀÄä ªÀÄ£ÉAiÀÄ MAzÀÄ ºÉtÚ£ÀÄß zÉêÀ¸ÁÛ£ÀPÉÌ ©qÀ¨ÉÃQvÀÄÛ, zÉêÀgÀ ºÉ¸Àj£À°è DPÉAiÀÄ£ÀÄß ºÉÃUɯÁè §¼À¹PÉƼÀÄîwÛzÀÝgÉÆà PÀ°à¹PÉƼÀÄîªÀÅzÀÄ PÀµÀÖ, F ¥ÀzÀÝw PÀÆqÀ vÀªÀÄä ºÉtÂÚ£À ²Ã® gÀPÀëuÉUÉ C£ÀÄߪÀÅzÀÄ ¸ÀvÀå.  EµÉÖ®è ¨É¼ÀªÀtÂUÉUÀ¼ÀÄ ªÀÄĹèA D½éPÉAiÀÄ PÉêÀ® 30 ªÀµÀðUÀ¼À°è DV©qÀÄvÀÛªÉ.  DUÀ §gÀÄvÀÛzÉ MAzÀÄ ºÉtÂÚ£À zsÀé¤ “EAzÀÄ ºÉtÄÚ F ¥ÀjAiÀÄ AiÀiÁvÀ£ÉUÀ¼À£ÀÄß C£ÀĨsÀ«¸À®Ä F ¥ÀÄgÀĵÀjAzÀ zËdð£ÀåPÉÌ ¹®ÄQ £À®ÄUÀ®Ä £ÀªÀÄä zsÀªÀÄð, zsÀªÀÄð±Á¸ÀÛç ºÁUÀÄ CzÀgÀ Mt ¹zÁÞAvÀªÉà PÁgÀt” JAzÀÄ ©qÀÄvÀÛzÉ.  CªÀ¼À ºÉ¸ÀgÀÄ ¥À¢ä¤ ¸ÉãïUÀÄ¥ÀÛ.  §ºÀıÀB EµÀÄÖ ¸ÀÄ¢üÃWÀð ªÀµÀðUÀ¼À°è ºÉtÂÚ£À £ÉÆêÀ£ÀÄß ¸ÀªÀiÁdPÉÌ w½¸À®Ä zsÀ¤AiÉÄwÛzÀ ªÉÆzÀ® ºÉtÄÚ EªÀ¼Éà EgÀ¨ÉÃPÀÄ. £ÀqÀÄªÉ §AzÀ CPÀ̪ÀĺÀzÉë PÀÆqÀ ºÉtÂÚ£À ¥ÀgÀ ¤AvÀgÀÆ CªÀ¼À ªÉÊgÁUÀå fêÀ£À CA¢£À ºÉtÄÚ ªÀÄPÀ̽UÉ ªÀiÁzÀjAiÀiÁUÀ°®è. ºÁUÀÄ zÁj vÉÆÃj¸À°®è.

     E£ÀÄß ¸Àé®à ªÀÄÄAzÉ §gÉÆÃt CAzÀgÉ ©ænõÀgÀ PÁ®PÉÌ.  F PÁ®zÀ°è ºÉtÂÚ£À zËdð£Àå §ºÀ¼À¶ÖzÀÝgÀÆ PÉ®ªÀÅ C¤µÀÖ ¥ÀzÀÞwUÀ¼ÀÄ ªÀÄgÉAiÀiÁUÀÄvÀÛªÉ. ¨Á®å«ªÁºÀ, ¸Àw¸ÀºÀUÀªÀÄ£À ¥ÀzÀÝw, zÉêÀzÁ¹ ¥ÀzÀÝwUÀ¼ÀÄ ¤AiÀÄAvÀætPÉÌ §A¢gÀÄvÀÛªÉÉ. F §zÀ¯ÁªÀuÉUÉ PÁgÀt ºÉuÉÆÚà UÀAqÉÆà C£ÀÄߪÀÅzÀQÌAvÀ ºÉtÂÚ£À ¥ÁvÀæzÀ §UÉÎ £ÉÆÃqÉÆÃt. F CªÀ¢üAiÀÄ°è §AzÀ PÉ®ªÉà PÉ®ªÀÅ ªÀÄ»¼ÉAiÀÄgÀÄ ¸ÀªÀiÁdzÀ ªÀÄzsÉå ºÉtÂÚ£À ¥ÀgÀªÁV JzÀÄÝ ¤®ÄèvÁÛgÉ.  CªÀgÀ°è zÀÄUÀð¨Á¬Ä, «ÄÃgÁ ¨ÉºÉ£ï(UÁA¢üÃfAiÀÄ D¥ÀÛ ²µÉå), ¤ªÉâvÁ(¸Áé«Ä «ªÉÃPÁ£ÀAzÀgÀ ²µÉå), «dAiÀÄ®Qëöäà ¥ÀArvï(£ÉºÀgÀÄgÀªÀgÀ ¸ÀºÉÆÃzÀj), PÀªÀįÁ¨Á¬Ä ZÀmÉÆÖÃ¥ÁzsÁåAiÀÄ, ¸ÀgÉÆÃf¤ £ÁAiÀÄÄØ, qÁ|| C¤¨É¸ÉAmï, ªÀiÁUÀðgÉÃmï PÀ¤ì£ïì ªÀÄÄRåªÁUÀÄvÁÛgÉ. EªÀgÀ°è C¤ß¨É¸ÉAmï, ¤ªÉâvÁ ºÁUÀÆ ªÀiÁUÀðgÉmï EªÀgÀÄ ¨sÁgÀwÃAiÀÄ ºÉtÂÚ£À £ÉÆêÀÅUÀ¼À «gÀÄzÀÞ ºÉÆÃgÁrzÀ «zÉò ªÀÄ»¼ÉAiÀÄgÀÄ J£ÀÄߪÀÅzÀÄ «µÉñÀ .

     FUÀ ¸ÀévÀAvÀæ ¨sÁgÀvÀPÉÌ §gÉÆÃt CAzÀgÉ EAzÀÄ  ºÉtÂÚ£À ¥ÀgÀ CªÀ¼À ±ÉÆõÀuÉAiÀÄ «gÀÄzÀÞ AiÀiÁgÁzÀgÀÆ ªÀiÁvÀ£ÁrzÀgÉ CzÀÄ ¸ÀªÀiÁgÀA¨sÀzÀ°è ZÀ¥Áà¼É vÀnÖ¹PÉƼÀî®Ä ºÁUÀÆ «ÄÃrAiÀiÁzÀ°è «ÄAa SÁåwAiÀÄ£ÀÄß ¥ÀqÉAiÀÄ®Ä ªÀiÁvÀæ. £É£À¦gÀ° MAzÀÄ ¸ÁªÀiÁfPÀ ¸ÀªÀĸÉå PÉêÀ® MAzÀÄ ºÉtÂÚ¤AzÀ DUÀ®è CzÀ£ÀÄß PÁAiÀÄðgÀÆ¥ÀPÉÌ vÀgÀĪÀ°è ºÉtÂÚ£À ¸ÁªÀÄÆ»PÀ ºÉÆÃgÁl ºÁUÀÄ ¸ÁªÀÄÆ»PÀ ¤zÁðgÀUÀ¼ÀÄ C¤ªÁAiÀÄðªÁUÀÄvÀÛªÉ.

EwºÁ¸ÀªÀ£ÀÄß PÉzÀQ E¢µÀÖ£ÀÄß ºÉýzÀ GzÉÝñÀ EµÉÖÃ.  20 ±ÀvÀªÀiÁ£ÀUÀ¼ÀÄ PÀ¼ÉzÀgÀÆ ºÉtÂÚ£À ¥ÀgÀ zsÀ¤ JwÛzÀ ªÀÄ»¼ÉAiÀÄgÀ ¸ÀASÉåAiÀÄ£ÀÄß w½AiÀÄ®Ä. eÁ¹ÛAiÉÄAzÀgÀÆ 60..,70..,100..,200.. CµÉÖÃ.  «ÄPÀÌAvÉ J¯Áè §AzÀzÀÝ£ÀÄß ¸À»¹PÉÆAqÀÄ ¸ÀĪÀÄä¤gÀÄvÁÛgÉ ºÉÆgÀvÀÆ ¥Àæ²ß¸ÀĪÀÅ¢®.è ¥ÀPÀÌzÀ ªÀÄ£ÉAiÀÄ°è MAzÀÄ ºÉtÂÚUÉ C£ÁåAiÀÄ £ÀqÉzÀgÉ vÀªÀÄä ªÀÄ£ÉAiÀÄ°è JµÀÄÖ d£À ªÀÄ»¼ÉAiÀÄgÀÄ EzÀÝgÀÆ AiÀiÁgÀÆ CzÀ£ÀÄß vÀqÉAiÀÄ®Ä ªÀÄÄAzÁUÀĪÀÅ¢®è. vÀªÀÄä ªÀÄ£ÉAiÀÄ®Äè ºÉtÄÚ ªÀÄPÀ̽zÁÝgÉ C£ÀÄߪÀ ¥ÀjeÁߣÀªÉà E®èzÉà vÀªÀÄä ¥ÁrUÉ vÁªÀÅ EzÀÄÝ©qÀÄvÁÛgÉ.  »ÃUÁzÀgÉ ºÉtÂÚ£À ±ÉÆõÀuÉ, DPÉAiÀÄ ªÉÄð£À zsËdð£Àå ¤®ÄèªÀÅzÁzÀgÀÆ ºÉÃUÉ? AiÀiÁªÁUÀ MAzÀÄ ºÉtÄÚ vÀ£Àß ¥ÀPÀÌzÀ ªÀÄ£ÉAiÀÄ ºÉtÂÚ£À £ÉÆêÀ«UÉ ¸ÀàA¢¸ÀÄvÁÛ¼ÉÆà DUÀ¯Éà ºÉtÂÚ£À £ÉÆêÀÅ ¸ÀA¥ÀÆtð PÀrªÉÄ DUÀĪÀÅzÀÄ. DzÀgÉ EAzÀÄ CzÀÄ DUÀĪÀ jÃw PÁtÄwÛ®è.  CzÀPÉÌ ºÉýzÀÄÝ, ºÉtÂÚ£À F ¹ÜwUÉ ºÉuÉÚà PÁgÀt JAzÀÄ. EA¢UÉà ¸ÁPÀÄ F ¸ÀÜw £Á¼ÉUÀÆ ªÀÄÄAzÀĪÀjAiÀÄĪÀÅzÀÄ ¨ÉÃqÀ. E£ÁßzÀgÀÆ PÀÆvÀ°èAzÀ JzÀÄÝ ¥Àæ²ß¹. AiÀiÁPÉAzÀgÉ ªÉÆzÀ°£ÀAvÉ EA¢£À ºÉtÄÚ £Á®ÄÌ UÉÆÃqÉUÀ¼À £ÀqÀÄªÉ EgÀ¨ÉÃPÁV®è. Erà «±ÀéªÀ£Éß ¸ÀÄvÀÄÛwÛgÀĪÀ ªÀÄ»¼ÉAiÀÄgÀÄ EAzÀÄ £ÀªÀÄä ¸ÀÄvÀÛ¯Éà EzÁÝgÉ ºÁUÁV ¥ÀPÀÌzÀ ªÀÄ£ÉAiÀÄ ºÉtÂÚ£À ±ÉÆõÀuÉAiÀÄ£ÀÄß PÉüÀĪÀÅzÀgÀ°è K£ÀÆ vÀ¦à®è. DVzÀÝgÉà §¤ß MAzÀÄ ¸ÀĨsÀzÀæ £Á¼ÉAiÀÄ ¤ªÀiÁðtPÉÌ ¸ÀºÀPÁgÀ ¤Ãr.

¸ÀAWÀl£ÉAiÀÄ ¸ÀégÀÆ¥À ºÁUÀÆ GzÉÝñÀ:

     EA¢£À ¸ÀªÀiÁdzÀ CµÀÆÖ ªÀåªÀ¸ÉÜUÀ¼À£ÀÄß wÃgÁ ºÀwÛgÀ¢AzÀ £ÉÆÃrzÀ, wÃgÁ zsÀħ𮠹ÜwAiÀÄ®Æè ¸Àé¸ÀÜ ¸ÀªÀiÁdzÀ PÀ£À¸À£ÀÄß PÀAqÀ, CªÀgÀzÉà DzÀ ªÉÊAiÀÄÄQÛPÀ §zÀÄPÀ£ÀÄß ¥ÀPÀÌQÌlÄÖ ¸ÁªÀÄÆ»PÀ §zÀÄQUÉ ¥ÀtvÉÆlÖ, ºÀ§âzÀ ªÁvÁªÀgÀt MAzÀÄ ªÀÄ£ÉUÉ ¹Ã«ÄvÀªÁVgÀzÉ Erà ¸ÀªÀiÁdªÉà ºÀ§âzÀ ªÁvÁªÀgÀt¢AzÀ, ¸ÀA¨sÀæªÀÄ ¸ÀqÀUÀgÀ¢AzÀ EgÀ¨ÉÃPÀÄ. CzÀPÉÌ £ÁªÀÅ PÁgÀtgÁUÀ¨ÉÃPÀÄ JAzÀÄ ºÀUÀ®ÄgÁwæAiÉÄ£ÀßzÉ ZÀað¹ “DUÀ°Ã ªÀiÁqÉà ©qÉÆÃt’’ JAzÀÄ ¤zsÀðj¹ ¤AvÀ 7 d£À AiÀÄĪÀPÀgÀ ¸ÀvÀvÀ ¥ÀæAiÀÄvÀß, ¥Àj±ÀæªÀÄzÀ ¥sÀ®ªÉà AiÀÄĪÀ ©®Øgïì D¥sï lĪÀiÁgÉÆÃ.

EzÀgÀ UÀÄj AiÀiÁªÀÅzÉà ªÀåQÛAiÀÄ ¥ÉæÃgÀuɬÄAzÀ E£ÁߪÀÅzÉà ªÀåQÛUÉ vÉÆAzÀgÉ ªÀiÁqÀĪÀÅzÀ®è. ¸ÁªÀðd¤PÀ D¹ÛUÀ¼À£ÀÄß £Á±ÀUÉƽ¸ÀĪÀÅzÀ®è. eÉÊPÁgÀ, ¢üPÁÌgÀ PÀÆUÀÄvÀ gÀ¸ÉÛAiÀÄ°è C¯ÉAiÀÄĪÀÅzÀ®è. §zÀ°UÉ ¥Àæw PÁ¯ÉÃfUÀÆ vÉgÀ½ ¸ÁªÀiÁfPÀ ¸ÀªÀĸÉåUÀ¼À PÀÄjvÀÄ «ZÁgÀ «¤ªÀÄAiÀÄ, «ZÁgÀ UÉÆöÖUÀ¼À£ÀÄß ºÀ«ÄäPÉÆAqÀÄ AiÀÄĪÀd£ÀvÉAiÀÄ°è eÁUÀÈw ªÀÄÆr¹ MAzÀÄ ¸ÀĨsÀzÀæ £Á¼ÉAiÀÄ ¤ªÀiÁðtPÉÌ ¹zÀÞUÉƽ¸ÀĪÀÅzÀÄ ºÁUÀÄ ªÉÊAiÀÄÄQÛPÀªÁV J®ègÀ GzÉÝñÀ MAzÉà M§â AiÀÄĪÀPÀ£ÁV £Á£ÀÄ C£ÀĨsÀ«¹gÀĪÀ £ÉÆêÀ£ÀÄß ªÀÄÄA¢£À AiÀÄĪÀ d£ÁAUÀ C£ÀĨsÀ«¸À¨ÁgÀzÉAzÀÄ. F GzÉÝñÀ FqÉÃjPÉUÉ J¯Áè AiÀÄĪÀd£ÀvÉAiÀÄ ¸ÀºÀPÁgÀ, ¸ÀºÁAiÀÄ ¨ÉÃPÉèÉÃPÀÄ. ºÁUÁV £Á¼ÉAiÀÄ §UÉÎ PÁ¼Àf¬ÄgÀĪÀ AiÀÄĪÀ«ÄvÀægÀ°è PÉýPÉƼÀÄîªÀÅzÉãÉAzÀgÉ, ¸ÀĪÀÄä£ÁzÀgÀÆ ¨ÉÃqÀzÀ PÉ®¸ÀUÀ½UÉ ¥ÉÆïÁUÀĪÀ £ÀªÀÄä ±ÀQÛAiÀÄ£ÀÄß CxÀð«gÀĪÀ MAzÉgÀqÀÄ PÉ®¸ÀUÀ½UÉ §¼À¹PÉƼÉÆîÃt.  ºËzÉAzÀgÉ PÉÊeÉÆÃr¹.

     ¸ÀAWÀluÉ ¥ÀæZÁgÀPÉÌ ºÁUÀÆ CzÀgÀ ¹ÜgÀvÉUÉ ¸ÀºÀPÁjAiÀiÁUÀ¯ÉAzÀÄ ¸ÀzÀ¸ÀåvÀé ±ÀĮ̪ÁV gÀÆ.5/- UÀ¼À£ÀÄß C¥ÉÃQë¸ÀÄwÛzÉÝêÉ.  CzÀÄ ¸Àé-EZÉѬÄAzÀ ¤ÃrzÀgÉ ªÀiÁvÀæ.  E®è¢zÀÝgÉ ºÁUÉAiÉÄà £ÉÆÃAzÁ¬Ä¹ ¸ÀzÀ¸ÀåvÀéªÀ£ÀÄß ¥ÀqÉAiÀħºÀÄzÀÄ.  ºÁUÉAiÉÄà EwÛÃa£À ¨sÁªÀavÀæªÀ£ÀÄß ±Á±ÀévÀ  ¸ÀzÀÀ¸ÀåvÀé PÁrðUÉ ¤ÃqÀ¨ÉÃPÁUÀÄvÀÛzÉ.

¸ÀzsÀåzÀ¯Éè ªÉÄʸÀÆj£À°è £ÀqÉAiÀÄĪÀ §ÈºÀvï ¸ÀªÀiÁªÉñÀPÉÌ J®èjUÀÆ ¸ÁéUÀvÀ.

We cannot always build the future for our youth,
but we can build our youth for the future.

-YUVA builders of tomorrow

¸ÀAWÀlPÀgÀÄ: ºÉêÀÄZÀAzÀæ.J¸ï_CzÀåPÀëgÀÄ, £ÁgÁAiÀÄuï_G¥ÁzÀåPÀëgÀÄ, D£ÀAzï_PÁAiÀÄðzsÀ²ð,

PÀȵÀÚ_ ReÁAa, CªÀÄgï£Áxï, ºÀjÃ±ï ¨sÀAqÁj ºÁUÀÄ ¥Àæ±ÁAvï_¤zÉÃð±ÀPÀgÀÄUÀ¼ÀÄ.

J®ègÀÆ ªÉÄʸÀÆj£ÀªÀgÉÃ, M§âjAzÀ M§âjUÉ ¸ÀĪÀiÁgÀÄ £Á¯ÉÌöÊzÀÄ Q.«ÄÃlgïUÀ¼À CAvÀgÀ«gÀ§ºÀÄzÀÄ. J®èjUÀÆ ªÉÄʸÀÆgÀÄ AiÀÄƤªÀ¹ðn ¥ÀzÀ« ¤ÃrzÉ, ªÀÄÆgÀÄ d£À zÀÄrAiÀÄÄwÛzÁÝgÉ ¸ÀPÁðgÀzÀ®è®è SÁ¸ÀVAiÀÄ°è, «ÄPÀ̪ÀgÀÄ zÀÄrAiÀÄÄwÛzÁÝgÉÆà E®èªÉÇà ¸ÀjAiÀiÁV ¤zsÀðj¸À¯ÁUÀÄwÛ®è AiÀiÁPÉAzÀgÉ £Á®ÄÌ ¢£À zÀÄrzÀgÉ LzÀ£É ¢£ÀPÉÌà ¨ÉÃgÉ PÉ®¸À ºÀÄqÀÄPÀÄwÛgÀÄvÁÛgÉ PÁgÀt CzÉà gÉrªÉÄÃqï ªÀiÁvÀÄ F ¸ÀªÀiÁd £ÀªÀÄäAxÀªÀjUÀ®è. K£ÁzÀgÀÆ DUÀ°Ã EAzÀÄ J®ègÀÆ £À£Àß eÉÆÃvÉVzÁÝgÉ MAzÀÄ ¸Àé¸ÀÛ £Á¼ÉAiÀÄ ¤ªÀiÁðtPÉÌ. CªÀgÀ£ÀÆß ¸ÉÃj¹ J®èjUÀÆ ¸ÀĨsÀzÀæ £Á¼ÉAiÀÄ ¨sÀgÀªÀ¸ÉAiÀÄ£ÀÄß ¤ÃqÀÄvÉÛãÉ.

                                                           -ºÉêÀÄZÀAzÀæ. J¸ï